Όχι όπως ήσουν.
Αλλά όπως μπορείς να είσαι τώρα.
Πιο ήπια. Πιο καθαρά. Πιο συνειδητά. Πιο σοφά.
Πόσες φορές έχεις πει «Ξεκινάω από την αρχή»; Σαν να πρέπει να σβήσεις όλα όσα είχες χτίσει. Σαν να πρέπει να ξεχάσεις ποια ήσουν — γιατί ο σύντροφός σου απομακρύνθηκε, γιατί έχασες έναν άνθρωπο που σου ήταν πολύ σημαντικός, γιατί η μητρότητα σε ρούφηξε ολόκληρη και σε αναζητάς μέσα στην καινούργια συνθήκη, γιατί η υγεία σου κλονίστηκε και σε ανάγκασε να ανακόψεις την ιλιγγιώδη ταχύτητα της καθημερινότητάς σου.
Κάτι άλλαξε.
Κάτι λύγισε.
Κάτι χάθηκε.
Κάτι τελείωσε.
Αλλά όχι εσύ.
Γιατί η αλήθεια είναι: δεν ξαναρχίζεις.
Δεν γυρίζεις στο μηδέν.
Δεν ακυρώνεις τίποτα.
Επανέρχεσαι.
Με όλα όσα έζησες. Με όλα όσα ένιωσες.
Με τα κομμάτια που νόμιζες ότι σε κρατούσαν πίσω — αλλά τελικά ήταν αυτά που σε κράτησαν όρθια.
Επανέρχεσαι πιο ήσυχη. Πιο αληθινή. Πιο εσύ.
Η επανεκκίνηση δεν είναι restart.
Είναι επιστροφή στον εαυτό σου — εκείνον που άφησες λίγο στην άκρη, γιατί η ζωή έτρεχε και σε είχε παρασύρει στο διάβα της. Μέχρι που στάθηκες για λίγο, κοίταξες γύρω σου και τόλμησες να αναρωτηθείς: «Πού είμαι εγώ μέσα σε όλα αυτά;»
Τώρα χρειάζεται μόνο να ξαναβρείς σιγά-σιγά τη φωνή σου, το σώμα σου, τη ματιά σου, και να αποφασίσεις να πεις:
«Εδώ είμαι. Δεν είμαι ίδια. Είμαι αλλιώς. Και είμαι εντάξει κι έτσι. Συνηθίστε το».
Δεν χρειάζεται να τα πετάξεις όλα.
Βασικά δεν πετάς τίποτα.
Δεν ξαναχτίζεις από τα ερείπια.
Χτίζεις και με αυτά.
Ξαναγυρνάς σ’ εσένα.
Όχι όπως ήσουν.
Αλλά όπως μπορείς να είσαι τώρα.
Όπως μετεξελίχθηκες μέσα από τις εμπειρίες και τα βιώματα.
Πιο ήπια.
Πιο καθαρά.
Πιο συνειδητά.
Πιο σοφά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου